Nga Manuel Marino
Përktheu David Hudhri
“Shihemi në gusht” është një roman i botuar pas vdekjes së Gabriel García Márquez-it, një prej shkrimtarëve më të admiruar të shekullit njëzet, veprat e të cilit kanë mbërthyer miliona lexues anembanë botës. Ky roman vjen si një dhuratë e papritur nga laureati kolumbian i Nobelit, një dekadë pas vdekjes së tij, dhe vazhdon të magjepsë me përzierjen e realizmit magjik me humanizmin e thellë.
“Shihemi në gusht” sjell një rrëfim intim dhe gjithëpërfshirës. Subjekti prek problemet e dashurisë, dëshirave dhe bashkëveprimin e padukshëm ndërmjet realitetit dhe fantazisë, tematika që e kanë mahnitur gjithnjë shkrimtarin. Në këtë rrëfim, García Márquez analizon thellësitë e emocionit njerëzor dhe lidhjet e ndërlikuara që na çojnë drejt njëri-tjetrit dhe drejt së shkuarës.
Ngjarja kryesore në romanin “Shihemi në gusht”, flet për një takim në dukje të thjeshtë, i cili zbulon dalëngadalë shtresa të thellësisë emocionale dhe të njohurive filozofike. Aftësia e García Márquez-it për ta bërë të zakonshmen të jashtëzakonshme, shkëlqen teksa ai zhytet në jetët e personazheve të tij, duke zbuluar peizazhe të gjera të botëve të tyre të brendshme. Ky roman është dëshmi e aftësisë së tij të pashoqe për të ndërtuar ngjarje të cilat jehojnë të vërteta universale, por që njëkohësisht janë të rrënjosura në detajet e vendit dhe të kohës.
Proza e García Márquez-it në romanin “Shihemi në gusht” është, si gjithmonë, e pasur dhe e gjallë. Çdo fjali ka jetë dhe ndërthur një panoramë të gjerë të imazheve dhe emocioneve, të cilat e çojnë lexuesin në një botë ku mrekullia e realja bashkekzistojnë. Përdorimi i realizmit magjik në këtë vepër është i padukshëm e njëkohësisht intensiv, duke theksuar nocionin se magjikja nuk është arratisje nga realiteti, por një përfshirje më e thellë brenda tij.
Botimi i romanit “Shihemi në gusht” nuk është thjesht një ngjarje letrare, por një moment kulturor që ripohon trashëgiminë jetëgjatë të García Márquez-it. Veprat e tij kanë qenë gjithmonë më shumë sesa ngjarje. Ato janë entitete plot energji e të gjalla, që sfidojnë dhe ripërcaktojnë kuptimin tonë të artit të rrëfimit. Ky roman, ashtu si kryeveprat e tjera të tij, fton lexuesit të mendojnë për misteret e jetës dhe fuqinë e rrëfimit për të hedhur dritë mbi to.
“Shihemi në gusht” shërben gjithashtu si një kujtesë prekëse e shqetësimeve tematike të García Márquez-it: këmbëngulja e kujtesës, dhimbja e humbjes dhe potenciali shpëtues i dashurisë. Përmes faqeve të këtij romani, përballemi me personazhe që luftojnë me peripecitë e fatit, me dëshirat dhe frikërat e tyre të paraqitura me një qartësi të dhembshur, gjë që është tipar dallues i stilit të García Márquez-it.
Në një botë të dominuar gjithnjë e më shumë nga vëmendja e kufizuar dhe lidhjet sipërfaqësore, romani “Shihemi në gusht” ofron një strehë reflektimi. Na nxit të ngadalësojmë, të shijojmë bukurinë e gjuhës dhe të mendojmë për misteret e pazbuluara të zemrës njerëzore. Vepra e García Márquez-it na fton ta shohim botën jo ashtu siç është, por ashtu siç mund të jetë, e mbushur me habi, shpresë dhe magji.
Për ata që nuk e njohin García Márquez-in, “Shihemi në gusht” është një hyrje e përsosur në veprën e tij. Ky roman përmbledh shqetësimet e tij tematike dhe gjeninë stilistike, në një formë kompakte. Kurse për admiruesit e tij, sjell sërish gëzimin e leximit të veprës së tij, duke sjellë njohuri të reja dhe kënaqësinë e ribashkimit me një mik të vjetër.
“Shihemi në gusht” është më shumë se një kryevepër letrare. Është një urë që lidh të shkuarën me të tashmen, shkrimtarin me lexuesin e tij, realitetin me imagjinatën. Në këto faqe, Gabriel García Márquez vërteton sërish se pse konsiderohet një nga shkrimtarët më të mëdhenj të kohës sonë. Ky roman është një shtesë e ndritshme për veprën e tij, një fener për ata që besojnë në fuqinë transformuese të letërsisë.
