More
    KreuLetërsiBibliotekë"Ky burrë dhe kjo grua", tregim nga Anna Gavalda

    “Ky burrë dhe kjo grua”, tregim nga Anna Gavalda

    E përktheu nga origjinali frëngjisht: Beatriçe Balliçi

    Ky burrë dhe kjo grua po udhëtojnë me një makinë më targa të huaja. Ajo ka kushtuar treqind e njëzet mijë franga dhe çuditërisht, ishte vetë çmimi i taksës së qarkullimit, që e bëri burrin të mëdyshej te koncesioneri.

    Spërkatësi i ujit te xhami i dritares në krah të djathtë nuk punon mirë dhe kjo gjë e irriton jashtë mase.

    Të hënën do t’i kërkojë sekretares që të thërrasë Solomonin. Për një çast solli nëpër mend gjoksin e sekretares së tij, një gjoks mjaft i vogël. Nuk shkonte asnjëherë në shtrat me sekretaret e veta. Është diçka vulgare dhe, veç të tjerash, në këto kohë kjo do të thoshte shpenzim i madh parash.

    Sidoqoftë, ai nuk e tradhton më të shoqen, qëkurse një ditë, ai dhe Antoine Say ishin argëtuar gjatë një ndeshjeje golfi, kur bënin llogaritë e shpenzimeve të njëri-tjetrit.

    Po shkojnë në shtëpinë e tyre në fshat. Një shtëpi e mrekullueshme feudali nga anët e Angers. Me dimensione madhështore.

    E blenë për pesë franga. Por më pas punimet…

    Të gjitha dhomat e shtëpisë të veshura me dru. Një oxhak i prishur dhe i ndërtuar përsëri nga e para, gur pas guri, për të cilin u kish rënë në kokë, qëkur e panë tek një antikuar anglez. Nëpër dritare perde te rënda, të lidhura me kordona. Kuzhina krejt moderne, peceta prej damasku dhe banaku i punuar prej mermeri gri. Gjithashtu edhe banjot, nga një për secilën dhomë. Pak mobilje, por të gjitha të kohës. Në mure korniza shumë të mëdha e të praruara, gravura të shekullit XIX, me skena gjuetie, kryesisht.

    Të gjitha këto të bëjnë të mendosh për malokë të pasuruar, por për fat, ata nuk e kuptojnë.

    Burri ka veshje sportive, një palë pantallona të stilit të vjetër, prej stofi të leshtë dhe nje pulovër prej kashmiri, blu të errët (dhuratë e së shoqes për 50 vjetorin e lindjes.) Këpucët i ka blerë në dyqanin e firmës John Lobb, dhe nuk do t’i shkëmbente për asgjë në botë. Duket qartë që çorapet i mban të gjata dhe i ka me fije pambuku të cilësisë më të mirë. Shihet qartë.

    Është duke i dhënë makinës me shpejtësi. Duket i menduar. Me të mbërritur, do të shkojë të takohet me rojat, do të diskutojë për pronën, për shpenzimet, për krasitjen e aheve, për gjuetinë e paligjshme…Dhe ai s’i duron fare këto.

    I vjen të pëlcasë, kur mendon se e tallin, dhe e di mirë se çfarë ndodh me ata që mezi shkojnë të punojnë të premten në mëngjes, sepse pronarët mbërrijnë pikërisht në mbrëmje dhe u duhet t’u krijojnë përshtypjen se punët janë vënë në vijë.

    Duhet t’i pushojë në vend, por tani nuk ka kohë të merret me këtë gjë.

    Është i lodhur. Ata të kompanisë i çajnë veshët, me gruan pothuajse nuk fle më, xhami i parmë i dritares është mbushur plot mushkonja të shtypura dhe fshirësja e ujit s’punon mirë.

    Gruan e quajnë Matilda. Është e bukur, por në fytyrë i dallohen qartë të gjitha mundimet e jetës.

    E ka ditur gjithnjë kur i shoqi e tradhtonte, dhe e di gjithashtu se, nëse ai s’e bën më, është vetëm çështje parash.

    E ulur në sediljen pranë shoferit, është vazhdimisht e trishtuar në vajtje-ardhjet e pambarimta gjatë fundjavës.

    Mendon se s’ka qenë kurrë një grua e dashuruar, mendon për faktin që s’mundi të lindte një fëmijë, mendon për djalin e vogël të rojtares, Kevinin, i cili në janar do te mbushë 3 vjeç… Kevin, ç’emër i shëmtuar. Ajo, nëse do të kishte pasur një djalë, do ta quante Pierre, si i jati. Solli ndërmend skenën tronditëse kur kish provuar të fliste për adoptimin… Por ndërkohë mendon edhe për fustanin e gjelbërt, që e kish parë në vitrinat e dyqanit Cerruti.

    Ata dëgjojnë radion në stacionin e tyre të preferuar. Nuk është edhe aq keq.

    Muzikë klasike, të cilën të vjen mirë kur e njeh, tinguj nga bota pafund, që të krijojnë përshtypjen e të qenit njeri i hapur, dhe emisione informative flesh, që nuk e lënë kohën të rrjedhë në kotësi brenda makinës.

    Sapo u futën në autostradë. Nuk kanë shkëmbyer asnjë fjalë dhe kanë ende shumë rrugë për të bërë. 

    SHKRUAJ NJË PËRGJIGJE

    Ju lutem lini komentin tuaj!
    Ju lutemi shënoni emrin tuaj këtu

    Artikujt më të fundit

    KATEGORITË