Heshtja e purpurt
Vala n’breg
merr brengën teme
e valon n’thellësi të detit
pastaj e vjell me mllef
e nxjerr si balenë të ngordhun
Godet sërish
tash m’përbinë mue
me’ban njësh me detin
pikëzohem deri sa tretem
Nuk e njoh veten
pres baticen ta trazon detin
të m’përplas në breg
Unë dhe brenga jeme
në gjah të valës
grindemi në heshtjen
e purpurt të diellit
Gjurmët në zallë
Gjurmët e hapave
digjen në zallin valë
Në trupat e zhveshun
e kuptoj çmimin e lëkurës
së djegun
Shtrihem
gjysma në deti
gjysma në zallë
si urë e valës
dalldisëse
Kush e zbuloj varrin
nuk e ka njohë detin
lakmoj vdekjen e marinarëve
Hapat në zallë
as nuk shkojnë
as nuk vijnë
sharrojnë deri n›fundin
e detit
Rituali i ujit
Ujë ujë ujanë
bjen daullja e ujit
Askush s’ është i huaj
Nën ritmin e saj
Fillon rituali
me stërkala n’qerpikë
n’buzë ngadalë na banë qullë
Të qullosun të marrosun
zhytemi në Akvariumin
prej ku jemi Krijue
Daullja e ujit
trazon detin
e shkyen qiellin
i dalldisë lumenjtë
Në valën e tij
si në vallën e përjetshme
rri Epi i Perëndisë
së ujit
Në fund të tij
të gjithë fundosemi
ngadalë të bindun se jemi
Posejdoni vet
Deti n’det
Një shtatzanë
hyni n’det si një zanë
frytit të nanës iu dukë
se deti hyni n’det
Deti u fry u fry
dhe nga vala e tij
e pashë si lindi
një fëmijë
Fëmija jetim doli
n’ breg e nana
vazhdoi jeten si sirenë
deri në shtatzaninë
e radhës
