Të vendosësh krijimet në kontekstin e sotëm, nga koha kur janë prezantuar apo janë publikuar për herë të parë, është si të kesh krijuar diçka të re, në një transformim të vazhdueshëm. Në këtë paradigmë artisti Adrian Paçi ndërtoi koleksionin e portreteve në retro, duke u prezantuar në një ekspozim të plotë, personal, më 20 shtator, në Galerinë Kombëtare të Arteve, të kuruar nga Adam Budak. Nga dinamikat e largimit dhe mërgimit, përmes një rituali të përkatësisë dhe identifikimit, deri te mekanika e vetëfuqizimit dhe emancipimit, nga pafajësia e fëmijërisë drejt inicimit shoqëror dhe deri në një zë të pjekur të një rezonance politike, vepra e Adrian Pacit (lindur më 1969, Shkodër) shpalos narracionin e zhvendosjes dhe humbjes.
Nga Anila Dedaj
Vepra është e para që çel
rrugëtimin e ekspozitës Kolë Idromeno
në
retrospektivë, të kuruar nga Erzen Shkololli, dhe pasohet nga një pikturë që
artisti shumëdimensional...
Nga Ylli Drishti
Më 7 korrik
2019 mbushen tre vjet nga ndarja nga jeta e drejtorit të parë të Institutit të
Arteve Shqiptare, piktorit Vilson Kilica. Kilica...
Parathënia e albumit “Vilson Kilica – Një jetë në krijimtari”, tetor 2012
Pëlhurat e pambaruara, bocetet, ashtu
sikurse sinopset. Thelbi i veprave që për arsye të...
Nga Suadela Balliu
Të shkruash poezi pas Auschwitz-it është barbare, thoshte filozofi gjerman Theodor Adorno. Por nëse arti është i pafuqishëm të shërojë katastrofa kaq...
