* * *
trëndafili ka arsyen e tij
gruaja e mori në dorë
buzeqeshi
dhe vazhdoi rrugën.
trëndafili ka arsyen e tij
gruaja ka aromën e saj
* * *
ajo shkonte në dyqan
dhe blinte për mua trëndafila.
kuptohet: artificialë
unë dilja në kopësht
dhe për të
mblidhja trëndafila
kuptohet: natyralë
për dashurinë nuk flet më askush
* * *
rrëzim i gjetheve gjithë në ar
vetëtimat nëpër qiej dhe shiu
se ç›kam një trishtim pyjesh
tani në vjeshtë
dhe ty nuk të shoh gjëkundi
Ti dhe krijimi i botës
errësira është aq e dendur
sa që nuk mbaj mend asgjë
kur vjen nata kujtohem çfarë më pret
e gjithë kjo do ishte asgjë
sikur ti të mos ishe e ëndërrt.
* * *
e di era e detit çfarë bën me detin
e di deti çfarë bën me shkëmbin e anëdetit
po kokrriza e rërës e di që origjinën e ka nga shkëmbi
ti që shkon nëpër rërën e lagur të detit
e di këtë çast kujt për ty
i dhemb shpirti
* * *
napoletane e vogël
napoletane e bukur
cili qiell me shi
ia shuajti zjarrin
ndonjëherë
Vezuvit
* * *
mespërmes mëngjesit
me krizantema të bardha në duar
mos hidhni vështrime
më kot.
grua si kjo
nuk do të ketë më.
* * *
mirë dielli
po yjet
mirë yjet
po hëna
pse duhet
pyet udhëtar i ngratë
dhe rruga zgjatet
e zgjatet
askush nuk përgjigjet
askush nuk dëgjon
sepse është natë
* * *
kur erdha unë
atdheun tim e kishin vrarë
çfarë mund të bëja
* * *
lulet e bardha të mollës
kanë kujtime të bukura
nga hëna
natë natë
dhe mrekullisht
hëna është e plotë
si është të vdesësh
në një kopësht me mollë
si lulet e mollës
si është të vdesësh
në një natë të tillë
* * *
të ikurit janë të shumtë
atdheu ashtu si Homeri është i vetëm
kënga flet vetëm për Odisenë që u kthye
jemi në një kohë
ku secili bard
mund të verbohet
shumë lehtë
* * *
unë me fytyrën mbështetur në xhamin e dritares
dhe shiu që troket në xhamin e dritares
kështu kemi mbetur në kujtesën e një dimri
* * *
i ngulun në tokë si pemë dimri pa gjethe
nëse ti nuk vjen
Mërsina ime
jam rritur në tokë
ku në asnjë stinë nuk mungojnë
mersinat e gjelbërta dhe dielli
duke shkuar shumë larg
kushedi sa herë
kam rrezikuar të helmoj shpirtin tim.
ti mërsina ime e gjelbërt
me lulet e vogla e të bardha
si yj të vegjël nate
ti mërsina ime e gjelbërt
me aromën tënde mesdhetare
si një mister
më ke ndaluar.
jam rritur në viset e mesdheut
me diell dhe mërsina
