More
    KreuLetërsiBibliotekë"Drita brenda nesh", poezi nga Preng Maca

    “Drita brenda nesh”, poezi nga Preng Maca

    drita brenda nesh

    kjo ditë
    e plogësht, si një disk
    gri, e palexueshme
    refren i përditshëm gjërash të përsëritshme,
    e aq më shumë, të mërzitshme.

    vetëm ti e ke në dorë atë rreze të beftë
    ndryshon diçka në atë disk gri,
    e bën të ndriçojë!

    at’botë e kuptueshme është
    fakti, që përveç të tjerave ,
    gjendet një dritë brenda nesh
    të cilën shpesh, pa dashje
    ia dhurojmë krejt rastësisht,
    njeriut, që gjithë jetën,
    nëpër ëndrra zë e na shfaqet!


    këngë e hershme

    Të preka me dorën që dridhej
    ishe plagë e ngrohtë heroit të rënë
    zemra si një zog hidhej,
    mbi fjalë binte dritë e argjendë!

    përgjova nën këtë dritë magjike
    lulen dhe pyllin
    një mal, një lumë një zog
    diellin dhe hënën
    agimin, kur ia zinte natës yjet rob.

    të takova tek një baladë e vjetër
    e në sytë e trembur të një vajze!

    mendova, sekretin tim s’duhet ta dinte njeri,
    të fshehur dashurinë time e lashë
    në një fletore të shtrenjtë
    brenda valixhes së drunjtë, në shtëpi.

    kaluan shumë kohë
    nuk ndahesha nga ti, poezi
    ditët ishin ura afrimi me ty!

    kam qarë ndonjë mbrëmje,
    kur vetminë tek sytë e tuaj,
    më ngjau se e pashë!
    kur jam zgjuar në mëngjes,
    kemi qenë prapë bashkë


    kënga

    kur ulem ta shkruaj këngën
    besoj se asht e imja,
    kur e mbaroj këngën
    e shoh se jam i asaj!


    krijesë

    gjatë ditës gjer në mbrëmje
    një djall që më pushton nga brenda
    copë copë më bën,
    si i vdekur gjendem.

    pastaj, kur zgjohem të nesërmen
    i ngjaj Zotit,
    me copat e tepruara
    e rikrijoj veten.


    Mitrovicë

    në rritjen e tyre të natyrshme
    pemët i zgjerojnë degët
    nga veriu,
    priren drejt veriut gjithë gjelbërim.
    nëse unë ngjaj me një pemë
    Mitrovicë…je veriu im!


    stuhia

    stuhia filloi.
    qiejve, retë e egërsuara,
    mes vetetimave dhe gjëmimeve,
    pyllit iu hakërryen
    në pyll ndodhi gjithçka!
    pishat u përkulën gjer në tokë
    dhe jetuan,
    por lisat,
    ah lisat!
    … u thyen!


    nesër(?)

    nesër do të vij,
    nesër më prit,
    kjo gjë do të ndodhë nesër!
    do të jetë më e bukur jeta nesër!
    nesër do të jemi të lumtur!…
    çdo ditë jetojmë të sotmen e vështirë
    e ti qesh e më thua: “nesër, nesër, nesër…”
    e kam menduar këtë fjalë qëkur ;
    “a thua nesër do të thotë kurrë?”


    çifteli

    unë jam një çifteli
    tingëlloj,
    kur ti më merr në dorë

    bëhem e gjallë,
    dridhem
    e nxjerr një zë
    e mue bash at’ botë
    më shohin të gjithë

    po ç’faj kam unë
    që në të jetuarin tim
    duhet patjetër të dridhem
    bashkë me kangën!?

    o këngëtar…
    jam në dorën tande!


    delja nënë

    (baladë)

    Na kishte bariu një dele të urtë
    syri, si njeri i vështronte
    bënte çdo vit nga një qingj të butë
    por asnjë nuk jetonte

    shtatë qingja të bardhë, si bora i lindi
    asnjë nuk u rrit në vathë
    çdo vit ja kalbte nën dhe, pylli
    mes lisash të lartë

    blegërinte delja nga dhimbja, blegërinte
    “si nuk jetoj as dhe një qingj!?”
    bariu gjuhën e saj nuk e dinte
    dhimbjen jo se jo, natyrisht

    tha se ajo, s’qe nënë e mirë
    të vegjlit nuk i donte aspak…
    thikën në fyt i vuri një ditë
    po nuk rrodhi, pik gjak

    kur ja hapi zemrën… në zemër delja kishte
    shtatë plagë të vogla, shtatë vrima
    dhimbja prej nëne në plagë kthyer ishte,
    si nëpër shtatë fyej, blegërinin shtatë qingja!


    treg

    shitësit e butikëve,
    përpiqen të shesin veshmbathje,
    furrat e bukës shesin bukën e përditshme,
    botat me ujë Selite , shesin ujë
    fshatarët dalin të shesin perimet e stinës,
    blegtorët shesin qumështin,
    kasapët mishin e bagëtive,
    gjykatësit …shesin drejtesinë,
    politikanët blejnë dhe shesin …
    Atdheun tim, Shqipërinë.


    fati

    fati im sa më tremb!…
    kur të kërkoj, ti më harron
    kur të harroj, ti më …gjen!


    flutura

    Një natë të qetë,mbushur me pranverë
    nga dritarja e dhomës hyri një flutur
    u ngrita, e zbova me gjeste nëpër erë:
    “më lër të qetë moj mysafire e bukur!”

    dhe iku…dritarja përsëri e hapur
    kaluan pak çaste dhe e desha atë
    e thirra…e prita më kot zemërakull…
    ç’e zbova aq lehtë nuk vinte tanimë!


    mendim

    nëpër ëndrra.
    kopshtin e hireve të tua
    bredh vend për vend!
    kur më del gjumi
    mbes pa…mend!


    molla

    në dorë kam një mollë të kuqe e të artë
    në pëllëmbë të dorës më shndrit ajo
    thua gjithë dielli i ditës është futur brenda saj,
    por unë se ç’kam…s’jam i gëzuar, jo!

    jo se kjo mollë nuk është vërtet e hijshme
    është krejt e tillë e s’ka njeri ta shajë,
    nëse fytyra ime është disi e trishtme
    kjo ndodh, se mollën…nuk kam me kë ta ndaj!


    lutje në shi…

    bie një shi i furishëm sonte
    rrodhi trotuareve thuajse e mbuloj tokën
    e lagu qytetin e madh ky shi,
    i paparë
    por,
    në çast sa pushoi,
    rrugët gjithë baltë sërish dhe bota
    prap e palarë.

    O Krishti im
    deshe të na lësh mendjen në vend ,
    kur na the se do të ringjallesh?
    të lutem ngjallu e ulu nga kryqi,
    ku të gozhduam,
    se duke të pritur …u kalbëm!


    flatrat

    (Poetit Agim Spahiu)

    Miku im të lutem ruaju!…

    më trishtove kur më the,
    se të kanë dalë flatrat
    dhe me fluturime i sheh ëndrrat

    është e vështirë të kesh flatra.
    (këto gjëra të veçanta më trembin)
    kur t’i kesh ato flatra , duhet t’i fshehësh
    ndërsa përpiqesh t’i fshehësh ato dhembin.
    pastaj ti do të jesh në një dhembje të vazhdueshme dhe të padurueshme
    do të kërkosh ndoshta më pas që t’i presësh

    por e pamundur o mik i vlerë! A e di?
    nëse do t’i presësh
    ti do të vdesësh…

    sa fatkeq je o njeri…
    mes tokësorëve
    një flatrambajtës si ti!


    e sotme

    e sotmja është tejet e vështirë,
    gënjeshtare, gërrnjare, e pabesë,
    e fortë dhe e papushtueshme,
    e frikshme dhe pa të ardhme
    asnjeri këtu nuk mendon të hapë,
    rrugën e një të nesërme!

    lodhem, shtrihem të fle, të pushoj,
    ose më mirë të harroj.
    e sotmja është aty jashtë
    një prostitutë e vërtetë,…
    sapo u kthye nga vizita tek gjinokologu
    dhe mban në dorën që nuk i dridhet
    një dëshmi virgjërie.


    shfletim libri

    ah është e saktë dhe e qartë
    drejtësia, e vërteta
    dhe lumturia
    hyjnë në gjërat fort të rralla.

    nëse do t’i hasësh vërtet ato,
    hap librin e përrallave!

    SHKRUAJ NJË PËRGJIGJE

    Ju lutem lini komentin tuaj!
    Ju lutemi shënoni emrin tuaj këtu

    Artikujt më të fundit

    KATEGORITË