Përktheu: Ardita Jatru
Sërish
Le të bëhen të dukshme distancat sërish
që brenda nesh i bartim, të shëmbëllejnë sërish me ëngjëj fjalët e shkrojtura në
pëshpërimat e rërës
kopshti ëndërron zogj dhe lule të egra
dhe vazot prej balte lëvdojnë manushaqet,
karafila dhe zambakë,
le ta gjejmë pra sërish veten tonë
të fshehur në udhën e pafrymë të përditshmërisë, në shkretëtirë
dhe në orët e shkurdisura të qiellit.
Athinë, 10 Mars 2006
Heroi i poemës
Heroi i poemës prej këtij çasti nuk shkruan
më përkohësisht sepse nuk di në vdekjen
urren më tepër apo jetën, nuk di nëse do shtrinte dorën e tij të ndihmojë
një të dobët, a një të fuqishëm të bëhet ende më superior
për të luftuar plogështitë e të dobëtit,
heroi i poemës ka një shikim të largët
dhe afër ndonjëherë,
varet nga dita, jeton
në një botë gjithë lumenj, liqene dhe det
ushqehet me lajme në celular, çdo ditë
komenton aktualitetin me tekste të derdhura në faqen e tretë të gazetës,
nuk shkëlqen diku, është thjeshtë një hero
i një poeme të thjeshtë.
Tinos, 12 Shkurt 2024
Mbijetova
Mbijetova aksidentalisht jo nga mrekullia
ndërsa të gjallët kalbeshin në trupat e të
vdekurve
e ndërkohë fjalët humbisnin kuptimin
në gojët e politikanëve
ndërsa ata përkarshi nxitonin të turreshin
në panairin e elefantëve dhe si të jenë insekte, Palestinezët i shtypin me këmbë,
por mbijetova dhe hamendësohet që
në vdekjen tjetër në kafene nuk do jem më
duke pirë kafenë e hidhur të ngushëllimit
me peksimadhen e zezë.
Tinos, 5 Shkurt 2024
Kaos
Në librin e ardhshëm do desha
një fotografi me kaosin, do desha
botuesi im të dërgonte një fotograf
dhe një ditë të vijë në shtëpinë time
e para kaosit të më fotografojë,
nuk më thonë gjë sfondet me bibliotekë dhe libra,
më janë kthyer në makth, më lodhin
vetëm që i shoh
dua kaosin për sfond
sigurisht që të zbulohet nuk do jetë e lehtë
e jo më t’i thotë të qëndrojë prapa meje mos lëviz se do të nxjerrë në fotografi
mundet ta joshë me akullore a pak pafundësi
kush e di, të shohim, gjithçka është në diskutim.
Tinos, 5 Shkurt 2024
Gracias a la Vida
Ngushëllohuni me kafshën tuaj shtëpiake
me kafenë tuaj, marramendjen, tabletat
me një vazo në nevojë, me një serial
Tigri është kaq larg sa dhe Eufrati
në Meksikë vrasje çdo ditë
dielli vonohet në El Paso
Gracias a la Vida gjer tutje nuk dëgjohet.
Athinë, 6 Janar 2016
Tashmë
Tashmë heronjtë mungojnë me leje
në dyqane të kyçura harruam dritën
furtuna s’ka nisur ende dhe të fshehtat tona
të tmerrshme i kemi ngjeshur aq sa
mundemi më thellë
tashmë dashuria u bë lakuriq nate
dhe netëve hidhet nga njëri prag tek tjetri
duke kërkuar gjakun tonë të dashurisë
tashmë hija e erës përkëdhel hijen tonë
ndërsa bie, e dobët dhe e rrënuar mbi gjëra të stërthëna
tashmë kam veshur frikërat
të mos më njohë bashkë udhëtari
i kohës që më skërmit dhëmbët e tij vazhdimisht
tashmë gjithçka regjistrohet si e përkohshme:
gjelbërimi i pareshtur, të stërlënduarit dhe të mbyturit në detyrime familjet gjithaq
dhe përjetësia.
Athinë, 16 Janar 2016
Dinos Siotis (Tinos, 1944) është një nga poetët më emblematik dhe produktiv i poezisë bashkëkohore greke.
Me një biografi tejet të pasur në fushën e botimeve si poezi, publiçistikë, kritikë letrare, njëkohësisht botues dhe organizatori i Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë në Athinë. I angazhuar në çështjet sociale ku reflektohet thellësisht në poezitë e tij. Ka studiuar Drejtësi në Universitetin e Athinës dhe Letërsi Krahasuese në Universitetin Shtetëror të San Franciskos. Ka punuar si këshilltar shtypi në Ambasadën e Greqisë në Otavë dhe Konsullatat e Greqisë në San. Francisco, Nju Jork dhe Boston. Ka dhënë leksione për poezinë greke në Bibliotekën e Kongresit, Bibliotekën Kombëtare të Kanadasë, Universitetin e Harvardit dhe institucione të tjera intelektuale. Është vlerësuar me Çmimin Shtetëror të Poezisë në 2007.
