Hija:
U lodha, imzot,
Më tej s’të ndjek dot!
UNAZA
Në shend, në sherr e në vaj,
Sa udhë, sa net e sa vjet…
U grisën qëndismat në pajë,
Mjegull e vellos u tret.
Pas ikjes së shpirtit prej mishit,
Nga gjithë ç’ishin e ç’kishin,
Si kryqi mbi shpinën e Krishtit,
Ndrit ar i unazës rreth gishtit.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
LIRIA
Zinxhirësh i zgjidhur,
La muret e murrmë të qelisë,
Muzgut, nën yj e mbi yj u nis…
E prisnin krahë të kaltër dashurish,
Sërish për ta lidhur.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
BISEDË ME SYZE TË ERRËTA
-Hyrje për dramë-
Kaceku i mushkërive frymon në farkë të fjalëve,
Pejëzat e luajnë zërin në të shtatë notat
Dhe veshët u bien daulleve për vete…
Biseda kokolepset lesh-e-greth-e-nyje-nyje,
Sytë nën syze, lart në yje,
Për qejf të tyre…
Ai-……..
Ajo- ……
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
PAS ZJARRIT
Pylli i madh.
Nën bore e hi…!
Savan i bardhë,
Mbi shkrumb të zi!
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
QIELLI I QYETIT
-Vizatim në pandemi-
Qyteti i qetë nën qelq të qiellit,
Merr frymë e çmallet me yje.
Çliruar nga çmendjet, motorët, njerëzit,
Sheh ëndrra me zota mbi krye.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
MEA CULPA
Falmë, o nusepashkë, që të lashë jashtë,
Mallkim mos më nis, ti lule narcis,
Mos më bëj fajtor, o vjollcë vajtojcë,
Që çele në borë, bonjake e gjorë,
Ndjesë, udhë e gjatë, shkretuar ndajnatë,
Mos më merr inat, që je fillikat,
Tani që nuk jam,
Si atëherë, kur s’isha…
As Evë, as Adam.
Ndjesë! Ndjesë! Ndjesë!
Ikjen time në gjenezë,
Shenjojeni festë!
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
KTHIMI NË ISHULL
-Merret gegnisht-
Po na vjen nji barkë me rema…
Krushq a gjamatarë ka mrena?
S’po jan’ krushq, as gjamatarë,
Qenkam un’, nji jetë ma parë!
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
KANTIK +
E ka dhe pak ndriçim kjo ditë,
Sa për të lexuar Biblën.
Një fjollë mall nga largësitë,
Na zgjon kureshtjen për enigmën.
Aq prush e mban në hi kjo vatër,
Sa zjarrin të na sjellë ndërmend…
Pa trup në qiell u ngrit një flatër,
Mbi frymën tonë të hershme rend.
Prej ikjes tënde atë mbrëmje,
E fsheh një gjurmë gërmadhë e vjeshtës,
Nga hënë e ngrënë e asaj ëndrre,
E ka një rreze majë e heshtës.
Ndaj ky ndriçim më shemb në gjunjë,
Si murg të moçëm shpuar heshte.
Nga “Këngë e këngëve” ajo gjurmë,
Merr udhën prapë tek unë në heshtje.
E ka dhe pak ndriçim kjo ditë,
Sa për të të parë ty në shpirt.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
DASHURIA
Deshën, duan e do të duan të gjithë;
Të metë e të mençëm, të mirë e të ligj.
Gjithnjë dashuria ka strehë e hapësirë,
Për skllevër e mbretër, për miq e armiq.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
MOS IK, O MUZG!
U duke në mug të muzgut,
Ende siç ishe: e bukur,
E lumtur, në shpirt e parrudhur,
Siç mund të jetë një flutur,
Në fund të flakës e futur.
…Mos humb, o mug i muzgut!
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
ORKESTËR NË “FÜR ELIZA”
Fërgëllimë çeliku në fijëza,
Rrëqethje e dikurshme lëkure,
Drithërimë në pejëza e pipëza,
Ndër shenja të heshtura partiture.
Nga zjarret në qiell, rrufetë, stuhitë,
Resh dritë e shi i butë në mesditë…
Mungesa ngryset në shpirt me muzikë.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
SAGË E VOGËL
E ç’je ti, o mik,
Që vjen të mundësh malin?!
Gjej një dashuri! Dashuro dhe ik!
Mbushi mushkëritë me ajrin që të falin.
E ç’je ti, o mik,
Që rron mbi perënditë?!
Shkrep në shpirt një xixë, ndiz një zjarr në ngricë,
Që, pas shuarjes tënde, një grusht prush të ndritë!
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
GJUETI PEIZAZHESH
-Elegji-
Nga kalendarët dimri u zhduk,
Pa lënë gjurmë e urnë kund.
Janarin e urtë dhe shkurtin e butë,
S’i lanë ta çonin inatin në fund.
Ndër kalendarë marsi po zbret,
Po kush ta dëshmojë e kush do ta presë?
Drurët pa shpendë, lulet pa bletë,
Lumi në shtrat të lëngatës po vdes.
![](https://exlibris.al/wp-content/uploads/2019/05/text-divider-01.png)
DIMRI I POETIT
“Ç’u zbardhë malet, ç’u zbardhë”*,
Valle yjesh ngrirë në gjol.
Shfaqen shpezë e shkojnë radhë,
Varkë e vjetër fle në mol.
… Ajo erdhi prej së largu,
Dhe sërish u nis për larg.
Jazi rrjedh e lë te pragu,
Kur një rimë e kur një varg.
Fat i ngratë në lëngatë,
Pleqërisht përmbys mbi fron.
Fund i fundeve si natë,
Ndrin mbi majë e nxin në hon.
Në bujtinë, te kthina iks…,
Kotelja në kurth të gjumit,
Dremit si një minisfinks,
Në radhë me trofetë e fundit.
*) E Lazgushit