TOKAT E LIRUEME
Tokat e Lirueme
S’qenë kurrë të lira,
Vetëm atëherë…
Në Luftën e Dytë.
LUMBARDHË
Drini i Bardhë rrjedh nëpër Drilonin antik
Nën ura guri me harqe, ndër vorbulla resh,
Lojë mirazhesh e shkabash mbi Pashtrik.
Peja lumbardhë – vashat i lënë djemtë pa fjalë,
Prizreni i gurrave – Sharri pikon musht dëbore
Qeleshja e odave rrëzohet mbi valle.
Kosova, lumbardhë hirplote.
TREPÇA
Miniera lëviz brenda meje
si një qenie e gjallë,
nuk është ari, zinku, platini
jam unë minerali i saj…
GJAKOVË
Një kafe rinjohje me Martin poetin,
Gjakova dëgjon fjalët tona treqindvjeçe:
Psalme të trojeve, antropologji e rrënjëve…
S’jemi Muaj e Halili krojeve e çetinave
Zanat s’na ngrijnë e s’na shkrijnë.
Kuajt tanë rendin kah çinari ilir.
Kishim një shekull pa u ndie e pa,
Do të shiheshim patjetër një ditë
A je, si je, i hirshmi vëlla?
MILLOSH KOPILIQ KRYEPREMI
Ia mora pushkën e gjatë nga dora
Boll me këtë “teshën” e çmendur krahaqafë.
Bëj paqe me veten… Për tën’Zonë!
Tash je pa krye e s’të ka më kuptim lufta,
S’ban me qenë prap’ dashnor i pushkës!
Por Kryepremi s’bësonte në mua…
HERO I GJALLË
U rrita me namin e heronjve të vdekur
Sa u bëra vetë një ditë hero i gjallë…
Burri vdes prej pushkës, vdekja për Atmé asht nder!
Kishte shkrue stërgjyshi në portën e kullës me daltë.
Por… ah, dhe një dorë kryqesh gdhendur në derë,
Gjaqesh që na kishin falë, gjaqesh që kishim falë!…
Pata rënë në luftën e Krimésë me princ Bib Dodën,
Rapsodët thonë nga gjaku im Danubi qe skuq,
Zogjtë kishin nxituar të bëheshin fjalëtorë të zisë,
Po askush nuk ma kishte gjetur varrin në muzg.
Hero mbeta në Vraninë, në Vlorë rashë dëshmor
Vdekja ime nuk ishte si çdo vdekje, ishte tjetërsoj.
Vdekje si me le!? Mblidheshin te kryet orë e zana
Kurrë s’e kuptova – qanin a këndonin?
U rrita me kultin e heronjve të vdekur
Sa u bëra vetë një ditë hero i gjallë…
PËRROI I THATË
U tha prej lotëve të gjyshës sime
kur mbuloi nën dhé fëmijën e nëntë
të barkut të saj.
DEÇAN
Sy kosovarë që dikur ishin ne…
Shohin nga udha, jo për piedestal!
Duart me lule, ku t’i vëmë?!…
Qielli mbi krye lot i vrarë…
Europa si pikëpyetje atje tej
Shekulli njëzet memec.
ZHURI
E zhuritur n’et
rrezja e hanës e thanë
pika e vesës e mban gjallë,
toka e t’Et.
URA MBI GJARPËN
Ura mbi Gjarpën
Nën një bjeshkë, mbi një verrì.
Shkoj atje mbetëm pa mend:
As urë, as gjarpën!
Veç hija e shekullit kutullaç
Si bolla nën gurë.
Ura mbi Gjarpën ishe ti…
METAMORFOZË
Burrat e shtetit kanë vdekun tash pesëqind vjet
Pasardhësit e tyne luajnë sheshit tallava,
Gjithë natën shohin andrra me Skanderbeg
E në mëngjes zgjohen Hamza!…
FILLIM BALADE
Si t’i ç’nguros gjuhët e ngrira të rruzullit?
Kronikat e Euro Njuzit, valixhet diplomatike,
Pretencat e Hagës, si t’i ç’nguros?
Vajtojcat e Kosovës hepuar mbi murana,
Si t’i ngre?
Në përshpirtje të foshnjës njomëzake
Që nga gjiri i s’amës e ndanë
Pa filluar ende që qante…
RRËZIMI I TOKËS
U rrëzova në lisnajë
Rashë sa gjatë – gjanë,
Toka m’u rrotullua…
Nuk isha rrëzuar unë,
Ishte rrëzuar toka
E kishte rënë mbi mua…
KITARA
E dëgjoni?
Po bie… Sa bukur po bie.
Atje në tokën e largët,
Atje në tokën e lagët
Po bie!
Këndej, nëpër rrugët e Prishtinës
Këndej, nëpër brigjet e Drinit
Po bie!
Pezull ka mbetur malli
Pezull ka mbetur ideali…
E dëgjoni?
Po bie…
Sa dhimbshëm po bie
Kitara e Jusuf Gërvallës,
Me gishtat e mi
E t’Ali Podrimjes po bie,
Nëpër këngët e djepit
E lisat e gjakut,
Kullat e vërrinit
E kullat e Anton Pashkut.
Muzgjeve që varen si hej
Mbi vargmale
Po bie.
IDENTITET
Mos më pyesni sa është ora,
Ora ime nuk e bën ciklin e diellit,
Harrohet në ca kohë të pamatshme
Që u dëgjoj vetëm tingujt…
TEUTA
I avitëm me një unazë argjendi në dorë
Gati t’i bie në gjunjë, të lidh me të kurorë…
Po sovranja s’ka kohë për mëtues të rinj,
Valse, ndezullime shpirti, gota me verë,
Hedh përkrenaren mbi krye si amazonë
I zmbraps romakët deri te Koloseu.
Për mbretëreshën time bie dëshmor!
Ditën që rashë në betejë fytyrëpërgjakur
Mbretëresha ma mbante kryet në prehrin e saj
Si të një foshnje të sapo-ri-lindur…
Flatron shekujve kaluar mbi epoka –
Qeverisi si gjithë mbretërit me skepter,
Jo me zemër.
Atëbotë miti i Ajkunës u zhbë.
SHQIPONJA
Asgja nuk duhet me ba shqiponjën
As gjilpana e Marigosë ngulur n’flamur
As mermer i kuq nga rrezet latuar
As mëndafsh i butë qendisur me ar,
As shkronjat shqip në t’bukrin Evetar,
As kupa mistike e gralit të shenjtë
As ditë me diell, as natë me hënë
As firmë e vulë mbi pasaporta
Mjafton thurja e dy duarve tona!…
SHQIP FRYMONTE ERA
Bubrrova në dheun e trandur nga gjamët
Duart m’u banë gjak prej murrizave të historisë.
Gurët zunë të flisnin shqip…
Udhës kah Presheva – shqip frymonte era.
Këndova si të moçmit e mi majëkrahu:
Guri i Shpue, me shtatë zemra…
Nish 2016
KULLA E HAXHI ZEKËS
Shkova e bujta në kullën e Haxhi Zekës,
Sa të shkruaja emrin në Lidhjen e Pejës,
Isha bashkë me tim gjysh, me tim atë.
Haxhi Zeka në odë priste e përcillte kohën,
Koha e tij e barutit vraga-vraga…
Koha e korbave të zinj krrau-krrau…
Kurrë njëherë koha nuk erdhi si ai e deshi
Me re bukurushe mbi kreshtat pingule.
Kulla e tij e përgjakur ishte plakur!
Ishte plakur im gjysh te porta e saj,
Im atë duke u muruar në atë mur,
Po plakesha dhe unë duke e mbajtur
Në pëllëmbë si ikonë kullën-flamur.
ADRESË
Një pikë e rruzullit pa tabela si në metropole
Adriatiku përpara, mbrapa Pashtriku…
Këtu m’i nisni letrat që më vijnë nga larg
Si Formula Pagëzimi me shkrim dore.
Mbi pullën e postës, zarfin e thjeshtë
Në mos qoftë pikturuar Padova a Vjena,
Si murgj të ngrirë krye për krye
Mistikët e mi: Gurët Rresht.
