More
    KreuLetërsiBibliotekëAroma e pendimit

    Aroma e pendimit

    Përktheu në shqip Dashamir Malo

    Shkëputur nga vëllimi poetik “Ylber Ndjesish” (7 poetë)

    MARAM AL-MASRI, SIRI (FRANCË)

    *

    Natën rroke prej beli.
    Puthi gushën si më puthje mua
    dhe mbaj në duar lodhjen
    e ditës së saj shterpë.
    Thuaji asaj nga ana ime
    se është kaq e bukur dhe e dëshirueshme
    siç ishte ditën kur e njohe për herë të parë.
    Bëj dashuri me të
    siç bëje dashuri me mua
    deri sa zogjtë e saj të heshtur
    të fillojnë të çuçurijnë,
    me gruan që është armikja ime.

    Një bashkëshorte kthehet në shtëpi
    me aromën e një burri të huaj.
    Lahet hedh parfum
    veçse e athët mbetet
    aroma e pendimit.

    Sa budallaqe!
    Sa herë që zemra ime
    dëgjon një rrahje,
    hap flatrat e saj.


    JORGOS HRONAS (Giorgos Chronas), GREQI

    ODE PËR MARILYN MONROE-N

    Vizatoni mbi trupin tim
    gjithë krateret e vullkaneve të tokës.
    Bekimin e dokerëve të Nju Jorkut.
    Vizatoni mbi trupin tim eunukët e Perandorit të ri.
    britmën e lejlekëve të Ivikut.
    Vizatoni mbi trupin tim nënën time Ethel,

    Ethel nuk e quanin? Të dashurin tim të fundit,
    që vdiq me motor në Çikago.
    Vizatoni mbi trupin tim pjesëtarët e xhazit,
    të Rock and roll-it, të hashashit dhe barbituratit,
    vizatoni mbi trupin tim orgazmat e pavullnetshme
    të homoseksualëve të Kinsei-t,
    dhe të zuskave të Nju Jorkut.
    Stolisni mbi trupin tim,
    atë zonjë në televizor e cila thotë :
    “Kërpudhat e Tibetit preferojini
    për gjellën e së Mërkurës .”
    Stolisni mbi trupin tim,
    zërin tim në diskun 78 PPM,
    duke kënduar himnin kombëtar
    të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
    Pastaj portreti im të qakullojë natën
    në Pennies, në letra tualeti,
    në fletore shkollash
    dhe në të brendshme që kushtojnë lirë.
    Këto tha atë mëngjes Marylin Monroe,
    duke hyrë në WC-të e Nju Jorkut,
    duke mbajtur në duar qerpikët fallco
    dhe kokën e saj.


    GEMA BOCARDO CLAVIJO, SPANJË

    ARTI I LUFTËS

    Unë do të të mund në të gjitha betejat,
    por në fund ti do ta fitosh luftën,
    sepse strategjia ime është e pagabueshme,
    veç ti nuk ndien dhimbje.
    Edhe pse të kam shkaktuar plagë
    në gjithë trupin,
    ti ngul kamën
    në zemrën time.

    STERILE

    Mbolla lule
    në dunat
    e shkretëtirës sate;
    dhe oriz
    në valët
    e oqeanit tënd.

    LETËR E NJOMUR

    Përvoja ime është
    një artikull i dobët gazete,
    një skenar bajat,
    një dorëshkrim i rremë,
    një mashtrim në poker,
    një poezi plagjiaturë,
    duartrokitje në një konkurs televiziv,
    letër e njomur.


    DUSKA VRHOVAC, SERBI

    SHI MISTIK

    Natën e shkuar me ty kam mbledhur
    lulegjaku përgjatë lumit të turbulluar Bistrica.
    Nga qielli mbi ne binin petale të bardha,
    nga duart e shpirtrave të cilët nuk kanë gjetur paqe.
    Nga bari mund të dëgjohen pëshpëritjet e dashnorëve antikë,
    poterja e trokëllimave të kalorësve duke ardhur nga rruga,
    si në poezitë e Nazim Hikmetit.

    Ndërsa pikat e shiut mistik ngjyrosnin fytyrat tona,
    balsam për shpirtin xixëllimi i syve të tu
    dhe me një sinergji të mallkuar,
    fryma jote e nxehtë në buzët e mia të zhuritura
    u shndërrua në pika të kuqe vese.
    Çdo gjë ishte joreale përveç natës,
    përveç lotëve tanë dhe bekimeve të Zotit tonë.

    Tani e di që je ky që je dhe ky që nuk je,
    që je agimi blu i vdekjes sime të qetë
    dhe muzgu i dhimbshëm i rinisë sime të mërguar;
    që je zëri i ndrydhur i një klithme të lashtë,
    ëndrra e arratisur nga streha e një engjëlli të përgjumur,
    i cili u lodh nga një zell i tepruar
    dhe dëshironte të pushonte mbi shpatullat e mia.


    JULIJANA VELICHKOVSKA, MAQEDONI E VERIUT

    POESIA BLUE

    Flokët e mi kundërmojnë smog
    Oh, shpirt,
    më tha:
    Flokët e tu kundërmojnë Shkup.
    Më tha:
    Flokët e tu kundërmojnë smog Shkupi.
    Oh, shpirt,
    më vjen keq,
    i thashë.

    DASHURI VJESHTE

    Do të doja që të vije
    si grabitqar
    pas shpinës sime
    të sulmoje!
    Si luan
    të kafshoje qafën time.
    Të më bëje të shijoja tokën
    barin
    shiun…
    Të ikje mandej
    pa asnjë shpjegim.


    NANSI DHANELI (NANCY DANELI), GREQI

    TJETRI

    Pikëlluese. Të ndiesh kaq vetmi
    në mes të turmës.
    Ngushëlluese. Të dish si
    të njëjtën vetmi
    të ndiejë edhe turma.
    Thua që je ti dhe të tjerët.
    Thua që je ti ai tjetri,
    që ecën i vetëm,
    që bie të flerë i vetëm,
    që shtyhet mes turmës i vetëm.

    ÇADRAT

    Bie shi.
    Shiko si loti i shiut
    shpëlan
    rrembat e gjetheve
    krahët e zogjve
    çadrat e pluhurosura.
    Bie shi.
    Do të kishim mundur ta përzienim
    në heshtjen e emocioneve.
    Nëse çadrat
    nuk ishin
    për vetmitarët.


    ZDRAVKA STOYANOVA SHEYRETOVA, BULLGARI

    UNË TË DUA TY

    Këto fjalët e tua
    do t’i ruaj si të shtrenjta
    midis buzëqeshjes
    dhe vështrimit tënd të dhembshur.
    Këto fjalët e tua
    do t’i ruaj mënjanë –
    përqafuar me zell,
    besnikërisht
    të pluhurëzuara me naftalinë,
    të vendosura në sirtarin e poshtëm,
    ndërmjet ditës dhe natës,
    të sëndukut të kujtesës sime.
    Dhe kur prej librit të stinëve
    vetëm një fletë e herbariumit të jetë larguar,
    unë do t’i hap –
    këto fjalët e tua.
    Dhe atëherë hëna do të jetë ngritur lart,
    mbi fytyrën time duke rrezëlluar,
    ku shumë yje do të jenë shfaqur
    në sytë e mi të ngrysur.
    Unë rishfaq
    përsëri atë vajzën e bukur –
    të rinisë –
    falë këtyre fjalëve të tua.

    SHKRUAJ NJË PËRGJIGJE

    Ju lutem lini komentin tuaj!
    Ju lutemi shënoni emrin tuaj këtu

    Artikujt më të fundit

    KATEGORITË