More
    KreuLetërsiBibliotekëPoezi nga Alfred Çapaliku

    Poezi nga Alfred Çapaliku

    1.QIEJ MERMERI

    Qiej mermeri
    pa peshë,
    Dallëndyshe kundër rrymës
    pa mbërritje.

    Pleq ripërtypës kujtimesh
    pa tym,
    Aerobi pemësh bri rrugëve
    pa erë.

    E bardha bëhet e kaltër,
    E zeza mbetet pa bojë,
    Zaret janë hedhur,
    Jeta është lojë.

    Pikat e shiut, lotë virgjëreshe,
    Prishen në shtratin e lumit,
    Avullojnë të mistershme,
    Si britma pa dënesë.

    E bardha ngjyhet me të kuqe,
    E zeza ndërron bojë,
    Në kurthin e ditës,
    Jeta është lojë.


    2. FILLIKAT

    Si derë e mbyllur me mur,
    S’më vjen trokitja qyshkur.

    Si muzg violet mbi dritare,
    Më thyhet zemra gastare.

    Si pemë skelete pa gjeth,
    Më sillet era për rreth.

    Si pyll i rrafshuar me zjarr,
    S’më mbin fidani në zhar.

    Si tokë ku s’del një kalli,
    Pa lulëkuqe stoli.

    Si qiell i mbetur pa blu,
    Pa bisht komete bizhu.

    Si hon i gremisur pa urë,
    Pa një ylber si dikur.

    Si derë, si muzg përmbi pyll,
    Si tokë, qiell pa yll.

    Si hon i shkretuar pa fat,
    Ashtu krejt bosh fillikat.


    3. MAJË GISHTASH

    Majë gishtash djali me ritmin e të zgjaturit,
    Ashtu vajza nën puthjen e të dashurit.

    Majë gishtash burri kthyer vonë pas gotës,
    Ashtu gruaja tek gjumi i foshnjës.

    Majë gishtash mjeku mbi shtrat të pacientit,
    Ashtu vartësi tek zyra e shefit.

    Majë gishtash vjelësi i mollës nga toka,
    Ashtu ne tek distanca nga Evropa.


    4. PIKA EKUILIBËR

    Lëkundet koha e humbur,
    Tek rendja në pista stresi,
    Me rrotat vrik të parasë,
    Ku në retinën e syrit,
    Përmbyset prizmi i botës.

    Sa bie nata e thellë,
    Fanitet rrezja e yllit
    Dhe nis zbulimi i vetes,
    Te pika ekuilibër,
    Për t’u ribërë Njeri.


    5. IMAZH

    Kalimtar tokës,
    Pasagjer qiellit,
    Krehër mes flokësh
    Rrezet e diellit.

    Gjestet dhe fjalët
    Për dashuri,
    Gdhendin në ajër
    Art harmoni.

    Si kalimtar
    A pasagjer,
    Jam një imazh
    Dridhës në erë.


    6. MUZG NË SHËN NAUM

    Një kishë nën qiell,
    asgjë s’ka më shumë,
    Një varkë liqenit
    dhe shenjti Naum,
    Një degë blerimi
    e kaltër mbi lumë,
    Një diell në ikje
    përhënur gjithkund.

    Ca tinguj këmbanash
    po luten mbi ujëra,
    Mes qindra qirinjsh
    me flakë të pashuara,
    A janë murgesha
    nën kryq të përkulura,
    A nimfa legjendash
    të lashta, të zhdukura?

    Një hap s’bëj më tej,
    kudo ka magji,
    Nga këmbët tek flokët
    bulon dashuri,
    Se shelgjet me rrënjë
    në Drinin e Zi,
    E ndezin flakë muzgun
    si një mrekulli.


    7. MUZIKË NË LËVIZJE

    Çiftet përqafuar në shkallaret e shesheve,
    Si akrepat e orës në çast të tingëllimit,
    Nëse një ditë ndahen, nëse një natë s’shihen?

    Bëhen fotografë të verbër në qytet,
    S’mbështeten asnjëherë mbi shkopin e urrejtjes,
    Armiq të mirë mbesin.

    Muzikë në lëvizje është puthja pa u fshehur.


    8. SHKALLËT

    Ngjitëse, zbritëse njëherësh,
    Shkallë granili, mermeri,
    Palosëse, rrotulluese,
    Lëvizëse, fikse, druri,
    Metali, mëndafshi, litari –
    Aventureske mes erës.
    Rrëshqitëse akull janë
    Veç shkallët e karrierës.

    SHKRUAJ NJË PËRGJIGJE

    Ju lutem lini komentin tuaj!
    Ju lutemi shënoni emrin tuaj këtu

    Artikujt më të fundit

    KATEGORITË