More
    KreuLetërsiBibliotekëRei F. Hodo: E vërteta që fshihet në poezi

    Rei F. Hodo: E vërteta që fshihet në poezi

    mrekulli bijash

    në ç’mote kaltërohet qielli
    veçse syve tuaj kur ngrihet
    nis udhën për te mrekullia

    buzëqeshja që fle tek fytyra
    vocërrake ç’ndrit mbi diell
    a një rreze që përshkon tej
    mollëza kuqalashe si në një
    përrallë për fëmijë

    ~

    në ç’mote lodron qielli
    në një valë zëri femëror
    nis udhën për tek shpirtërorja

    buzagazi fle në një karajfil të bardhë
    e prej andej ngjiz një zemër
    ngjiz dhe një tjetër që
    bashkë të ngasin
    udhën për në
    mrekulli


    marshi funebër i erës

    mpakesh si nëna plakë në gjumë
    s’di e trembin ëndrrat a dhimbja
    duart e saj kanë mbetur tek pragu

    në karficën e vjetër
    lidhur fryma e saj

    ushtima e erës rimon
    një poezi të pakuptimtë

    ç’fytyrë ka epshi e nën hënë
    strukesh në hijen e këmbëve
    të tua që u ngjajnë galaktikat

    ajmè mot funebër
    ajmè hënë lakonike

    në flokëartat e
    tua si t’Venusit
    nget frymëzim

    karficë e lashtë
    erotikë rinore

    në giruse të globit
    luhet marsh funebër
    i erës

    mpakesh si gjumi në kollitjen e mbrëmjes
    lëmon gjinjtë diademën më të femërortë
    ngrihesh mbi vullnetin e lirisë tënde
    mbi hartën e një shtrat ballkani
    përgjak erën virgjëri hëne


    për ku – nisemi pulëbardha

    territor i paprekshëm detar

    në pendë pulëbardhash
    buzëqeshjen plak një rè

    në barka jetë luspash

    ngadalë mënxyrë e kohës
    më tremb dremitjen detit

    në shpirtra jetë morfemash

    sy të stërlashtë guaskash
    gjinj të epshëm sirenash
    kurm i lavdëruar i femrës
    bën shtrat me Poseidonin

    në ëndërr ëndërrimtarët

    ç’velë madhështore qielli
    mëndafshor për të zezën
    e reve që qerpikët ngjyejnë

    dhe ti që mëson alfabetin e qiellit
    për të mbërritur te e padukshmja
    që horizonti gatit në zarf të qepallës
    pret hapat e tu


    çudia e vdekjes

    gjethishta heshtohet si vajzë me turp
    buzët e gurit ftohen si dimër të qe

    çudi e vdekjes
    e heshtur si je

    çudi e vdekjes
    çuditshëm si je


    qull qerpikë mëngjesi

    ç’tjerr qiell
    varg lotësh
    nga hyjnitë

    qerpikë mëngjesi
    rinojnë natën dhe
    bëhet agim


    zanafillore

    vala shtëpi e lindjes
    mëkon tamël

    kërthia e lotëve
    peng guriçkash

    pse si duron e hapat e mi
    kur mb’rrij si ati gëzimtar

    dhimbalindja ngjeth të rënët e detit
    ç’peng të mbesë prej këtij momenti

    ~

    vala shtëpi e lindjes
    mëkon të ardhmen


    për fate a varg-a-varr
    (romancë izohorike)

    në sulm për-ku
    a përçmueshëm

    varg-a-varr
    destin poet

    gusha hollake
    nuhat puthjen

    ajo s’di ku lartohet
    në porta të buzëve

    ~

    gjinjtë ngurtësuar
    tradhëtojnë sytë

    varg-a-varr
    shtrat poeti

    ç’kurm elastik
    fat fluturakeje

    erotika s’di ku epohet
    në drynët e afshit tënd

    ~

    ç’ishullore
    mrekullore

    për ku nisemi
    ç’fate trazohen

    murgjër qiejve
    virgjëria ku rron

    në sulm për ku
    a përçmueshëm


    pullaz blu qetësie

    maraz a vesë gjinjtë e tu
    kush dremit puhi mbi ta

    erotika e të priturit
    pullaz pambarimisht

    falëmeshëndet terrinë
    të shkuarën të ikurve

    kush bëzan të tashmen

    ~

    vesë a maraz kurmi
    yt kuqëlon kuqalash

    pambarimisht rrëfenjë
    një retorikë e të ikurve

    anatomi rrënoje shpirti
    turravrapi i ardhmërisë

    kush dremit hireve të tua

    ~

    gjallim a heshti femërorja në
    ty kështjellë rëre fund-e-krye

    tingujt lot djegurakë brigjesh
    ç’shami qielltokësore ia fshin

    falëmeshëndet breg horizont
    kufinjsh këmbësh të lëkurta

    pullaz blu qetësie


    dëfrim apo bonjour tristesse

    pse nuk tringëllon ti diell
    ç’filateli makabre
    më sjell tek ti

    udha e mbarë trishtim
    tungjatjeta trishtim

    si dy drejtëza që diku priten
    do mallëngjehemi në një vend-takim


    qiell dhe kjo hënë sonte
    (shkartisje vargjesh)

    thurnajë ciganësh ky qiell
    s’është mall prej Odisesë

    në ndajkalimin e dy botëve
    pikëllimi ngre traun e resë
    rron n’një këngë çifutkash

    përralla me mallin plaket
    daktilografohet si e shkuar

    ku fle kufiri i së vërtetës
    në ç’hënë zbardhet mjekra e jetës


    si në kohën e poemave

    moti i vrenjtur paçka par’verë
    ditari dhimbjes përtyp varg t’ri

    porta e vdekjes
    një kallamishtë trishtimi
    injeksioni i pasdites prej ampulash

    në kohë të ikurish të gjithë rrojnë

    po poetët ku flenë

    porta e dhembjes
    një gjethnajë buzëngrysur
    pa lëkurë tokë e çarë puthjesh

    mot i vrenjtur par’verë ndonëse
    në shpirtin tim dielli lind zezonë


    natyra e një mëngjesi të vdekur
    ose mëngjesi i vdekur i një natyre

    në prangat e rrokjeve është zgjuar dita

    deti është po ai
    mjegull barbare
    ia cipëron sytë

    në qytet ngritur një trekembësh
    gjallon i gjallë
    gjallon i vdekur

    e përse u dashka menduar për të gjitha

    / odë me Din Mehmetin në parazgjim


    e vërteta që fshihet në poezi
    (odë e poetëve spanjollë)

    në gjumin tim nuk ka qetësi
    retë nuk flenë mbi gjoksin e qiellit
    nuk ka qetësi as udha poshtë apartamentit
    as sytë e tu që vriten parreshtur prej rrezes së diellit

    në ç’kupë e ke fshehur atë më të bukurën
    ndoshta në kurmin tënd i ke ngritur izbën

    ç’pabesi pushteti yt
    pushteti yt ç’pabesi

    tani do flenë valët
    detarët s’kanë gjumë
    anijet molit po kolliten
    ato s’dinë udhë për Itakë
    të dytë të tillë s’mund të ketë

    por ti ende s’thua se ku e fshehur atë më të bukurën
    ndoshta në kurmin tënd rri e frikësuar
    dhe unë jo më pak

    për besë ç’pabesi pushteti yt
    ç’mëkat të biesh mbi hiret e tua

    ç’peizazh njerëzor ç’zbrazëti

    tani do të dremisësh ndërsa unë
    do luaja me hijen e flokëve të tu
    në murin e virgjër përballë meje
    pa pasur frikën e hakmarrjes prej teje

    për besë ç’pabesi të fshehësh të vërtetën në një poezi

    SHKRUAJ NJË PËRGJIGJE

    Ju lutem lini komentin tuaj!
    Ju lutemi shënoni emrin tuaj këtu

    Artikujt më të fundit

    KATEGORITË